Een gepensioneerde hoogleraar en medisch specialist krijgt anderhalf jaar cel wegens belastingfraude.

Een 69-jarige hoogleraar oncologie aan de Erasmus Universiteit ontving van 1986 tot 2003 elk jaar geld van de farmaceutische industrie voor het testen van medicijnen. Dat geld liet hij overmaken op een geheime bankrekening in Luxemburg. Volgens een schatting van het Openbaar Ministerie kreeg hij in totaal 3 tot 5 miljoen euro, zo bleek tijdens deze rechtszaak bij de rechtbank in Amsterdam.

Vanaf 2003 nam hij geregeld geld op in contanten. Daarnaast gebruikte hij een creditcard die was gekoppeld aan de Luxemburgse rekening. In totaal onttrok hij tussen 2003 en 2013 een bedrag van 2,3 miljoen euro. Omdat hij wist dat het Luxemburgse bankgeheim zou worden opgeheven, haalde hij de laatste restanten van het geld in drie etappes met zijn auto in 2013 naar Nederland. Hij verstopte het geld in de ruimte van het reservewiel. Aangekomen in Nederland stopte hij 7,5 ton in het ventilatiesysteem van zijn huis en 35.000 euro in een microscoopkastje, zo bleek na een huiszoeking in 2014.

Hij gebruikte het geld voor boodschappen en andere betalingen, en maakte ook enkele tonnen over naar rekeningen van zijn vriendin en van zijn kinderen. Die betaalden het gedeeltelijk weer aan hem terug en betaalden er rekeningen voor hem mee.

Geld vervoeren mag, cash verstoppen ook

Dit alles is op zich toegestaan. Je mag, aldus de rechtbank, geld vervoeren van Luxemburg naar Nederland; het is ook niet verboden om 7,5 ton cash te verstoppen in het luchtventilatiesysteem van je huis. En kinderen mogen best af en toe een rekening voor hun vader betalen. Maar het is verboden om inkomsten te verzwijgen voor de Belastingdienst.

En dat had hij doelbewust en systematisch jarenlang gedaan, en wel zodat de fiscus zeker één miljoen euro aan belasting is misgelopen. De rechtbank vond de belastingfraude des te kwalijker, daar de man als hoogleraar en medisch specialist al een royaal inkomen geniet.

De rechtbank vond het ongeloofwaardig dat de man wel gebruik had willen maken van de inkeerregeling, maar dat niet heeft gedaan omdat hij als digibeet niet kon achterhalen hoe die inkeerregeling precies werkte. De rechtbank vond het bovendien zeer kwalijk dat verdachte kennelijk altijd heeft gedacht dat hij zich ‘slechts’ schuldig maakte aan een fiscaal delict. De gepensioneerde hoogleraar zei dat hij, als hij ontdekt zou worden, wel met de belastinginspecteur zou praten en een boete zou betalen.

Ook tilde de rechtbank zwaar aan het feit dat belastingfraude er toe leidt dat andere Nederlanders meer belasting moeten betalen en dat de belastingmoraal zo wordt ondermijnd. Tenslotte nam de rechtbank het de man kwalijk dat hij zijn vriendin en zijn kinderen betrok bij het witwassen van zwart geld.

Dit artikel is oorspronkelijk verschenen op z24.nl